7 Mediations Biennale Polska

Mediations Biennale Polska dotychczas identyfikowało się z miastem Poznań. Lokalność była znaczącym kontekstem, a różnorodność postaw artystycznych bogatym źródłem inspiracji twórczych. Idziemy dalej odnosząc się do tradycji Żywej Galerii, dialogu różnych środowisk artystycznych w Polsce. Promujemy twórców poszukujących nowych środków wyrazu i realizujących działania interdyscyplinarne pomiędzy światem analogowym i cyfrowym. Relacje pomiędzy sztuką, nauką i technologią są obszarem działań twórczych i dialogu artystów z Azji i Europy Środkowej. Pomimo epidemii koronawirusa w 2020 roku, Mediations Biennale Polska będzie największym spośród wszystkich dotychczasowych edycji i odbywać się w 7 miastach Polski: Jeleniej Górze, Katowicach, Łódzi, Mosinie, Poznaniu, Szczecinie i Warszawie. Centrum wydarzeń przenosi się do Warszawy. Mediacje odbywają się również w innych miastach na świecie – Hannowerze, Opavie, Jerozolimie, Syros i Taipei. Każdy projekt posiada swój własny podtytuł odnoszący się twórczo do tematu głównego.Tegoroczny temat biennale – Horyzont Zdarzeń, realizuje się na trzech płaszczyznach:

 

1. naukowo – badawczej,

2. dialogu kultur i ich tożsamości,

3. cywilizacyjno – społecznej.

 

1. Interesuje mnie kreatywne sięganie poza horyzont zdarzeń za pomocą sztuki, stwarzającej fakty wizualne, obrazy, których w ich istocie nie można zinterpretować, choć są one obecnością fizycznie i zmysłowo. Mimo własnego autorstwa, artysta staje wobec fenomenu swojej pracy, która objawiającej się jako teza wizualna. Różne interpretacje dzieła są nieistotne, powierzchowne i kontekstualne wobec zasadniczego pytania o to co w nim niepojmowalne.

To czego nie rozumiem również jest i jest wiedzą, zbiorem, tajemnicą rzeczy niepojmowalnych. To, że czegoś nie rozumiem, nie oznacza, że tego nie ma. Obrazy wyprzedzają współczesny im kontekst. Z czasem nabierają nowych sensów widziane z nowej perspektywy zdarzeń. Nauka i technologia „rozumieją” obraz po czasie. Horyzont zdarzeń oddziela obserwatora od zdarzeń. W nauce horyzont zdarzeń to nieprzekraczalna granica percepcji, gdy to co badane oddala się od nas szybciej niż światło. Być może wszechświat rozszerza się szybciej niż z prędkością światła, stając się coraz bardziej niedostępnym. Z perspektywy rewolucji kwantowo informacyjnej, wszystko jest informacją rozumianą jako pramateria, z której wyłonił się nasza możliwość obserwacji zdarzeń. W tym kontekście pragniemy, by sztuka wraz z nauką i technologią, była równorzędnym narzędziem badania rzeczywistości.

 

2. Drugą płaszczyzną projektu od samego początku powstania Mediations Biennale jest misja mediacji, zmiany paradygmatów określających inny horyzont zdarzeń, widziany z perspektywy polskiej i środkowoeuropejskiej. Nie jest to bynajmniej lepszy, czy właściwszy punkt widzenia rzeczywistości, ale niezbędny i twórczy w międzynarodowym dialogu, możliwy jedynie przy akceptacji różnych, lokalnych tożsamości.

 

3. Trzecia Perspektywa odnosi się do horyzontu społecznego, w czasach postglobalnych XXI wieku. Nie tylko swobodny przepływ informacji i kapitału, ale przede wszystkim rewolucja informatyczno-technologiczna stwarza nowe społeczeństwo. Produkcja uzależniona jest od konsumpcji, która osiągnęła granice nasycenia. Czas wolny to czas konsumpcji usług, czas do zagospodarowania przez działania kreatywne, partycypacyjne. Starzejące się społeczeństwa charakteryzuje się coraz większą liczbą osób poszukujących zajęcia po okresie produkcyjnym. Młode pokolenia natomiast uciekają w przestrzeń VR, AI i gier, w rzeczywistość równoległą internetu, mediów społecznościowych i technologii.

Te trzy horyzonty zdarzeń są płaszczyznami naszego dialogu o przyszłości i podstawą przygotowań projektu Pavilion 0/3 GAD (Giudecca Art District) na Biennale Architektury w 2021 roku w Wenecji.

 

Dr hab. Tomasz Wendland

dyrektor Mediations Biennale Polska