Sun Yuan i Peng Yu - The Dogs that Cannot Touch Each Other
Praca oprotestowana przez część polskiego środowiska
artystycznego
Tak jak obiecałem skontaktowałem się z artystami, którzy przysłali swoje stanowisko opisujące cele i przebieg realizacji pracy: „The Dogs that Cannot Touch Each Other”.Tekst nie jest zbytnio korygowany, by zachować w jakimś sensie swoją autentyczność. Praca znajduje się w wielu kolekcjach i wystawiana była m.in w Guggenheim Museum New York, a ostatnio w MOCA Taipei. Załączam oryginały listu artystów i opis pracy, która jest obecnie pracą wideo, a nie wydarzeniem performatywnym.
Szybkie tłumaczenie oświadczenia artystów Sun Yuan & Peng Ju:
Psy zgłoszone do projektu „Psy, które nie mogą się dotykać” to psy ze Stanów Zjednoczonych. Były używane do psich walk. Kiedy się z nimi spotkaliśmy, były porywcze i skłonne do ranienia siebie nawzajem.
Naszym celem było odciągnięcie ich od skłonności do złości, spotkania ze sobą i komunikacji niż postawy antagonistycznej. Dlatego psy nie mogły dotykać się nawzajem, ale miały biec „ku” sobie. Bieg nie był bierny, a wszystkie ruchy były naturalne. Ponieważ bieżnia nie ma prądu ani mocy, psy mogły zatrzymać się w dowolnym momencie, biec tak długo jak chcą.
W trakcie wdrażania dla psów, które nie mogą się dotykać, wszystkie psy otrzymały najlepszą opiekę, a sport, który uprawiały, to ich ulubione zajęcie, podobnie jak atletyka ludzi, którą uprawiają ją codziennie. (To bardzo często praktyka treningu psów za pomocą bieżni, która zwykle używane są by psy mogły schudnąć i być zdrowe). Niemniej jednak miniony czas ćwiczeń w tym przypadku, również pomiar zaangażowanej wydolności fizycznej, to tylko 7 minut, czyli znacznie mniej niż ich przewidziane dla tej rasy. Żaden pies nie czuł zmęczenia podczas całego procesu.
W międzyczasie zapewniliśmy udział profesjonalnych dietetyków, masażystów i weterynarzy, którzy dbają ciało i nastrój oraz monitorują przez cały czas, cały proces. Pod koniec projektu wszystkie psy były zdrowe.
W mniej niż tydzień, kiedy byliśmy w kontakcie z tymi buldogami, nie mogliśmy całkowicie zmienić ich nawyków walki, ale poprzez sportową wymianę staraliśmy się zmniejszyć ich gniew i chęć ranienia się nawzajem, by podobnie jak kiedyś zawody olimpijskie i gry wpływały na postawy ludzkie.
W trakcie trwania projektu żaden z psów został ranny i nie było między nimi walki ani obrażeń fizycznych. Po realizacji projektu większość psów wyglądała na mniej wrogo nastawionych do siebie emocjonalnie, gdy stały naprzeciw siebie i nie były tak niespokojne jak wcześniej. Mamy powód wierzyć, że jeśli ten sport będzie trwał dłużej, pomoże im to poprawić charakter i zmniejszyć ich wrogość do towarzyszy, a nawet uczynić z nich bardziej racjonalne i przyjazne istoty.
