Program Horyzont Słyszenia ma na celu ukazania możliwości zwrotu
audiocentrycznego w kulturze, w którym słuchanie jest wiodącą funkcją życia
społecznego. Wobec codzienności przesyconej bodźcami sensorycznymi, nadmiarze
informacji wizualnej zwracamy się do dźwięku, odnajdując w nim platformę komunikacji i skupienia. Słuchanie jest procesem aktywnym, opiera się na rozumieniu przyczyn i
zależności w świecie. Pragniemy przekraczać za pomocą niego nasze ograniczenia,
sięgać niedostępnych wymiarów rzeczywistości.
Dźwięk może być także sygnałem ostrzegawczym, tego co jest ukryte i nam szkodzi
bądź zagraża. Szkodliwość infradźwięków, zanieczyszczenia hałasem, czy projektowanie
akustyczne przestrzeni publicznej są obszarami do badań i współpracy między
naukowcami i artystami. Sonifikacja danych staje się coraz użyteczniejszą metodą
zrozumienia ukrytych struktur informacyjnych wokół nas.
Czy osoby głuche są poza horyzontem słyszenia, czy odczuwają dźwięk w inny
sposób? Co z osobami niewidomymi, jak poszerzone pole odbierania informacji
akustycznej orientuje ich funkcjonowanie? W ramach tego programu zaproponujemy
działania będące wynikiem badań artystów, naukowców, inżynierów i programistów, by
stworzyć nowe sposoby translacji zmysłów, w której dźwięk będzie regulatorem i osią
procesów sensorycznych człowieka. Będą to nowe formy prezentacji, sytuujące się na
przecięciu laboratorium badawczego, eksperymentalnych praktyk edukacyjnych, koncertu,
wystawy, instalacji, a nawet imprezy tanecznej.
Horyzont słyszenia to wymiar doświadczania innych perspektyw, także pozaludzkich. Zwierzęta są często lepszymi słuchaczami od człowieka, fale akustyczne wpływają na rośliny, a ich ekspresja dźwiękowa jest badana przez bioakustykę. Pozaludzki
może być też aspekt komponowania, w którym udział od kilku lat intensywnie bierze udział sztuczna inteligencja, sieci neuronowe i uczenie maszynowe. Muzyka generatywna, algorytmiczna, postcyfrowa i postinternetowa uzupełniają obraz współczesnej sonosfery.
Patryk Lichota
VIR Gallery to wirtualna przestrzeń przepełniona obrazem, dźwiękiem, wideo, koncertami,wernisażami, sztuką. Powstała z chęci dzielenia się tym, co tworzymy – by mogło to istnieć, funkcjonować, działać i być w świecie. By mogło być odwiedzane i podziwiane. By było kontrowersyjne, nowoczesne, realne i krytykowane. By odnajdowało się we współczesności albo ją konstruowało.
VIR Gallery jest wirtualną przestrzenią wystawową, powstała w momencie upadku fizyczności człowieka. W dobie ograniczeń związanych z COVID-19, niezbędnym okazało się wejście do świata wirtualnego głębiej. Jego specyficzne właściwości stwarzają nowe, odmienne jakościowo szanse, stąd potrzeba organizacji i zagospodarowania cyberprzestrzeni. My, studenci Mediów Interaktywnych i Widowisk, badamy i poszerzamy możliwości, jakie dają nam współczesne technologie, aby promować oraz prezentować szeroko rozumiana sztukę. VIR Gallery jest więc platforma wymiany, miejscem spotkań twórców i odbiorców – o każdej porze dnia, bez ograniczeń, w nieskończoność.
1.Kładziemy nacisk na refleksję badawczo-teoretyczna, łącząc interdyscyplinarna perspektywę teoretyczna z praktyka oraz ze zdobywaniem doświadczeń w przestrzeni współczesnej sztuki, kultury i technologii.
1.Eksplorujemy mechanizmy najnowszej sztuki wyrastającej z podwójnego paradygmatu performatywności i interaktywności.
1.Mamy do czynienia zarówno z językiem pisma, jak i językiem programowania. Ich wzajemne relacje w naszej wirtualnej przestrzeni są naturalne, złożone i wielowymiarowe. 1.Sztuka dla nas jest spoiwem, które umożliwia nam design i kontent, ale też poprzez sztukę możemy się wypowiedzieć, zaprezentować i otworzyć się na komunikację dwukierunkowa. Chcemy otrzymywać feedback i o nim dyskutować, mówiąc o aktualnym stanie Galerii, o tym co się udało, a co trzeba poprawić.
1.W myśl Art as Research dążymy do przenikania się wielu dziedzin, prowadzimy dialog z nowymi technologiami, badamy możliwości software, tworząc wirtualna przestrzeń, a w połączeniu z hardwarem, wyrażamy się artystycznie.
1.Dostrzegamy nowe formy wzajemnych oddziaływań między człowiekiem a jego otoczeniem, rozszerzamy nowy cyberprzestrzenny wymiar środowiska człowieka.
1.Sieć 2.0 przyzwyczaiła nas, cyfrowych tubylców, do stałych aktualizacji, których kultura wizualna nie jest w stanie dostarczyć. VIR Gallery jest odpowiedzią na kryzys obrazów będących jedynie wizualnymi reprezentacjami.
1.Dla nas istnienie to zmiana, a świadomość powołuje do ruchu potrzebę działania. Cyfrowe technologie są dla nas technologiami wolności, które sprzyjają rozwojowi demokratycznej sfery publicznej.
1.Tworzymy sztukę nieoryginalną, tworzymy sztukę autentyczna.
1.Wykorzystujemy teleobecność do symulacji interakcji, jest ona uśmierzeniem tęsknoty za fizyczna obecnością. Dotykamy przez ekran w najczulsze punkty.
1.Mówimy językiem mediów, więc i manifest nie kończy się na tekście. On tutaj dopiero się zaczyna.